افسانه درنای سفید[ویرایش]
خانواده فانگ در استان فوجیان چین جایی که درناهای زیادی داشت زندگی میکردند. پدر چینیانگ هنرهای رزمی جنوبی چین را بلد بود و به دخترش یاد دادهبود. یک روز درحالیکه داشت کار میکرد درنایی در نزدیکی او فرود آمد. او با تکهای چوب و مهارتهایی که از پدرش یاد گرفته بود درصدد ترساندن درنا برآمد ولی هر کاری که میکرد درنا آنرا دفاع میکرد.
او میخواست با چوب بر سر درنا بکوبد ولی درنا سرش را جابجا کرده و با بالهایش چوب را دفاع میکرد. هنگامی که میخواست با چوب به بالهایش بزند درنا خود ا کنار کشیده و با پنجههای پایش چوب را رد میکرد. او خواست با نوک چوب به بدن درنا بزند ولی درنا به پشت چرخیده و برمیگشت و با منقارش به چوب ضربه میزد. از آن پس، چینیانگ به بررسی حرکات درناها پرداخت و حرکات درناها را با تکنیکهایی که از پدرش آموختهبود درهمآمیخت و سبک درنای سفید استان فوجیان را پدید آورد.
این داستان را به گونههای مختلفی بیان کردهاند. در برخی از آنها آمده که درنا شربههای چوب را بلوک نکرده بلکه فقط جاخالی داده و ضربهها را برگردانده است. نکته اصلی این سبک، بکارگیری کمتر نیروی فیزیکی، پافشاری بر جاخالی دادن و طفره رفتن و سپس حمله به نقاط آسیبپذیر حریف است. عناصر مبارزهای درنای سفید محبوب هستند بهویژه در دفاع شخصی زنان زیرا به قدرت وابسته نیستند و زنان راحتتر میتوانند حرکات شبیه به نوکزدن درنا در حمله را تقلید کنند. کاتاهای درنای سفید در کاراته نیز بر حمله به نقاط حساس (کیوشو) تاکید دارند.
شاخهها[ویرایش]
در طول زمان، هنر رزمی درنای سفید به پنج شاخه تقسیم شدهاست. در میان شاخههای زیر، درنای خوابیده بیشترین گسترش و فراگیری را دارد و تاکید اصلی آن دفاع است نه حمله؛ در این سبک هنرجو آرامش خود را در طول نبرد حفظ کرده و به این علت به درنای خوابیده شناختهمیشود. در درنای در حال غذا خوردن یا نوک زدن حمله با انگشتان دست که به شکل نوک درنا درآمدهاند بسیار کاربرد دارد. در درنای درحال جهش یا درنای درپرواز از جابجاییهای سریع پا (رقص پا) بسیار استفاده میشود. درنای فریادکش درونیترین سبک درنای سفید سفید است که بطور گستردهای از نیروی چی (نیروی درونی) برای دفاع از بدن استفاده میکند.
سبکهای مختلف درنای سفید همگی یک پایه دارند و تنها تفاوتهایی در تمرکز هر سبک وجود دارد و این به معنی آن نیست که مثلاً شاخه درنای سفید خوابیده از نیروی چی استفاده نمیکند بلکه همگی از ویژگیهای شاخههای دیگر نیز بهره میبرند.
چینی | پینیین | مین نان | ||
---|---|---|---|---|
مشت درنای خوابیده | 宿鶴拳 | sù hè quán | siok4 hoh8 kun5 | با نام درنای اجدادی نیز شناخته میشود. |
مشت درنای فریادکش | 鳴鶴拳 | míng hè quán | beng5 hoh8 kun5 | با نامهای درنای جیغزن یا صدازننده نیز شناخته میشود. |
مشت درنای در حال غذا خوردن | 食鶴拳 | shí hè quán | chiah8 hoh8 kun5 | با نام درنای صبح نیز شناخته میشود. |
مشت درنای درپرواز | 飛鶴拳 | fēi hè quán | hui1 hoh8 kun5 | با نامهای درنای در حال پریدن و فی هوک کوئن نیز شناخته میشود. |
مشت درنای لرزنده | 縱鶴拳 | zong hè quán | hui1 hoh8 kun5 | با نام جون هوک کوئن نیز شناخته میشود. |
تاریخچه[ویرایش]
دکتر جونمین یانگ، استاد درنای سفید خوابیده که همچون پدرانش این هنر را از پدرش به ارث بردهاست زمان پدید آمدن این هنر رزمی را ۱۷۰۰ میلادی میداند.
طبق گفتههای شاخه خاندان لی از درنای سفید، فانگ چینیانگ در میانههای سده هجدهم میلادی زاده شدهاست. طبق گفتههای آنها، اونگ گونگ شر ووشوچوان در شهر یونگچون (永春) در بخش چوانژو در استان فوجیان زمانی درست شد که فانگ چینیانگ به پدیدآورندگانش در زمان امپراتور مینگ، جیاژنگ (嘉政) آموزش داد. اگرچه امپراتوری با نام جیاژنگ وجود نداشته است اما امپراتوری با نام چیاچینگ (嘉靖) وجود داشته که از ۱۵۲۱ تا ۱۵۶۶ میلادی پادشاهی کردهاست.
لی ونمائو (李文茂) اجراکننده و رهبر اپرا و قابل اطمینان از نظر تاریخشناسی در ۱۸۵۴ تا ۱۸۵۵، هنگام شورش کلاهقرمزها در فوشان گفته است که سبک یونگچون از درنای سفید را تمرین میکردهاست.
سبک ژو-ژی دائو نیز که بدست چن زو ژن آموزش دادهمیشود از درنای درحال پرش ژونگ-هو گرفته شده و در تایوان بدست هوانگ لائو-یانگ در دهه ۱۹۵۰ میلادی تکمیل شدهاست.
نظرات شما عزیزان:
موضوعات مرتبط: کونگ فو ، ،
برچسبها: