درباره سبک فوجائو کونگ فو (پنجه ببر)

يک ضرب‌المثل چيني ميگويد: (يک کوه جاي دو ببر نيست) در فرهنگ چيني ببرها آنقدر خشمگين و خشن هستند که  در يک کوه فقط يک ببر ميتواند زندگي کند و از آنجايي که در چين شير وجود ندارد ببر پادشاه حيوانات است. به اين دليل راهبان شائولين وقتي حرکات و فعاليت‌هاي ببرها را نگاه ميکردند تحت تاثير، قدرت، شجاعت و استقامت ببر متوجه شدند که اين حيوان ارزش بالـايي در کونگ فو دارد.
حتي ميتوان گفت راهبان شائولين بيش از 50 درصد طريق جنگيدن را زا اين حيوان فرا گرفتند و همانطوري که امروز مشاهده ميکنيد در کليه فرمـ‌ها ووشو يا کونگ فو فنوني از ببر وجود دارد. ببر کاملـا متفاوت از چهار حيوان ديگر شائولين است تمرينات آن طوري طراحي شده که استخوان‌ها را تقويت ميکند او با سرعت و قدرت حمله ميکند. حمله ببر فشاري و ضربه‌اي است. نيروي ببر يک نيروي شديد، قوي و برگرفته از قدرت بيروني است که از درون سرچشمه گرفته از آنجايي که نيرو گرفتن در کونگ فو از ايستادن استوار و محکمـ ايجاد ميشود رزمي کار بايد داراي کمري خوب و قوي باشد که در

گونه‌ای از مشت‌زنی شائولین است که حرکات اژدهای افسانه‌ای چینی را تقلید می‌کند.

اژدها در فرهنگ چین، نقشی سودمند و تاثیرگذار دارد. اژدهای چینی مخلوطی از چندین حیوان از جمله مارمولک، مار و تمساح چینی بود که روح آب به حساب آمده و مسئول باریدن باران و در نتیجه تضمین کیفیت غلات و محصولات بود. اژدها نشان نگهبان خدایان و خرد راستین بود. خرد را به این دلیل به آنها نسبت داده‌اند که جانوران خونسرد در هنگام استراحت چنین به نظر می‌رسند که در حال تفکر به سر می‌برند.اژدها نشانه دو عنصر باستانی آب و خاک است که به موجودات قدرت داده و فریب می‌دهد.

بوکس درنای سفید (به چینی: 白鶴拳) و یا درنای سفید فوجیان (به انگلیسی: Fujian White Crane) یکی از هنرهای رزمی جنوبی چین است که سرچشمه آن استان فوجیان (福建) چین است. طبق گفته‌های پیشینیان، این هنر رزمی را زنی به نام فانگ چینیانگ (方七娘، Fāng Qīniáng؛ به لهجه مین نان: Hng Chhit-niâ) پدید آورده‌است. از ویژگی‌های این هنر رزمی می‌توان به حالت‌های ایستادن محکم، تکنیک‌های پیچیده دست و نبرد از نزدیک^[۱]اشاره کرد که تقلیدی از یک پرنده در حال نوک زدن است. سبک درنای در حال پرواز تکنیک‌های با دامنه عملکرد دورتری نیز دارد اما با این حال در آن نیز تاکید اصلی بر نبردهای نزدیک است. برخی از سبک‌های درنای سفید به تمرین جنگ‌افزارهای گذشته ادامه می‌دهند اما برخی دیگر تمرین با جنگ‌افزارها را کنار گذاشته‌اند.^[۲]

درنای سفید فوجیان تقلیدی از مشت‌زنی شائولین است که پایه آن را ویژگی‌های درنای تایوانی تشکیل می‌دهد. سیستم کلی نبرد در این هنر بر پایه بررسی جابجایی‌های حریف، قابلیت‌های نبرد و روحیه است. تنها پنج حیوان دیگر در مشت‌زنی شائولین وجود دارد: ببر (کونگ‌فوی ببر سیاه شاندونگ)، میمون (کونگ‌فوی میمون)، پلنگ (کونگ‌فوی پلنگ)، مار (کونگ‌فوی مار) و اژدها (کونگ‌فوی اژدهای جنوبی). در هنرهای رزمی آخوندک جنوبی وآخوندک شمالی نیز از حرکات‌های آخوندک الهام گرفته شده‌است.

مار ، حیوانی بسیار آرام، فوق العاده هوشیار و بسیار سریع میباشد، دارا بودن این خصوصیات باعث گشته تا سبک مار بعنوان یکی از سبک های بسیار مطرح و قدرتمند در شیانگ شینگ چوان  مورد تمرین واقع گردد.
در واقع مار محضر قدرت کوندالینی و انرژی چی میباشد و تمرینات و فرم های تکنیکی مار بیشتر به منظور بیدار کردن نیروی درونی چی طراحی و تمرین میگردند.
مار میتوانند در لحظه قدرت فوقالعاده تولید کرده و آنرا آزاد نماید به همان طریق تکنیکهای موجود در سبک مار در شیانگ شینگ چوان نیز از همان قاعده پیروی میکند و تکنیکهای سریع و لحظه ای از خصوصیات این سبک میباشد.

بدلیل دارا بودن نیروی چی و حفظ این نیرو در خود ، هنگام اجرای تکنیک در لحظه قادر است این نیرو را رها کرده و مهاجم را با نیرویی هولناک مورد حمله قرار دهد.
مار ساکت عمل میکند، تکنیکها و دورانهای آن اول بصورت دفاع و سپس تبدیل آن به ضربات صورت میپذیرد.
تکنیکهای دست در مار بیشتر با نوک انگشتان و کف دست و یا تیغه دست صورت میگیرد. اصول تمرینات فرن های مار بر بیداری بیشتر نیروی چی قرار دارد.
بدلیل نیاز به انعطاف بدنب بیشتر و دوران گیری تکنیکی بهتر فرم های مار معمولا"  پس از فرم ببر آموزش داده میشود.

کونگ‌فوی پرنده

دهکده یان‌‌‌‌‌‌‏لینگ، خاستگاه کونگ‌‌‌‌‌‌‏فوی سبک پرنده یانگ‌‌‌‌‌‌‏تای است.که این سبک یکی از شاخه‌‌‌‌‌‌‏های نان‌‌‌‌‌‌‏چوان ، یا مدرسه ی سادرن فیست است.علاوه بر این کونگ فویِ ‌‌‌‌‌‌‏نان‌‌‌‌‌‌‏چوان شامل سبک ببر، سبک درنا، سبک میمون ودیگر سبک‌‌‌‌‌‌‏ها نیز می‌‌‌‌‌‌‏شود.

یکی از اهالی دهکده به نام شیه‌‌‌‌‌‌‏جین‌‌‌‌‌‌‏یو  می‌‌‌‌‌‌‏گوید که در دوران سلسله چینگ و سلطنت امپراطور یونگ شنگ‌، راهب تیه‌‌‌‌‌‌‏ژو از معبد شائولین ، کونگ فوی سبک‌‌‌‌‌‌‏پرنده یانگ‌‌‌‌‌‌‏تای را برای اولین باربه شاگرد غیر روحانی خود یعنی شیه‌‌‌‌‌‌‏یوا‌‌‌‌‌‌‏شنگ ، منتقل کرد. از آن زمان به بعد، این روش بیش از۲۰۰ سال به همین صورت منتقل شده‌‌‌‌‌‌‏است.

طی نیمه دوم سلسله چینگ، کونگ‌‌‌‌‌‌‏فو دریانگ لینگ شهرت بسیاری کسب کرد. دهکده در منطقه دورافتاده‌‌‌‌‌‌‏ای قرار داشت و به همین علت راهزنان بارها آن را مورد تاخت وتاز قرار می‌‌‌‌‌‌‏دادند. از‌‌‌‌‌‌‏این‌‌‌‌‌‌‏رو بیشتر روستائیان شروع به تمرین کونگ‌فو کردند تا بتوانند از خود محافظت نمایند. امروزه، تقریبا تمامی ۱۲۰۰ ساکن دهکده، کونگ‌‌‌‌‌‌‏فو تمرین می‌‌‌‌‌‌‏کنند.

استاد شیه چین، سرپرست کمیته تحقیق سبک پرنده یونگ‌‌‌‌‌‌‏تای در رشته ورزشی کونگ‌‌‌‌‌‌‏فو در روستای یون لینگ، ایالت فوجی‌‌‌‌‌‌‏یان، اخیراً یکی از تکنیک‌‌‌‌‌‌‏های مرگبار کونگ‌‌‌‌‌‌‏فو را برای نخستین بار در معرض عموم به نمایش گذاشت. این تکنیک طی سال ها به صورت محرمانه از نسلی به نسل دیگرمنتقل شده است.

استاد شیه، پرنده‌‌‌‌‌‌‏ای که به شدت تقلا می‌‌‌‌‌‌‏کرد را در یک دستش نگاه داشته و با انگشت اشاره دست راستش، نقطه خاصی در بدن پرنده را لمس کرد. بلافاصله، پرنده بی‌‌‌‌‌‌‏حرکت شد و سرش به سمت پایین افتاد. کمی بعد، استاد شیه دوباره به همان نقطه به آرامی ضربه زد، پرنده به هوا پرید و به اطراف پرواز کرد.

بروس لی (۲۷ نوامبر ۱۹۴۰ - ۲۰ ژوئیه ۱۹۷۳) استاد هنرهای رزمی، بازیگر فیلم‌های رزمی، نظریه‌پرداز و بنیانگذار سبک رزمی جیت کان دو است. بسیاری او را یکی از تاثیرگذارترین رزمی‌کاران قرن بیستم و نماد فرهنگی شناخته شده‌است.^[۱] او همچنین پدر دو بازیگر به نام‌های براندون لی و شانون لی بود.

لی در محله چینی‌های سانفرانسیسکو در کالیفرنیا به دنیا آمد اما در هنگ کنگ بزرگ شد و در ۱۸ سالگی دوباره برای تحصیل در دانشگاه به سانفرانسیکو بازگشت. فیلم‌های رزمی که او در سینمای هالیوودی و سینمای هنگ کنگ بازی کرد موجب ارتقای سطح فیلمهای رزمی هنگ کنگ شده و تحسین عامه را برانگیخت و موجی از علاقه‌مندی به فیلم‌های هنرهای رزمی چینی را در جهان غرب به وجود آورد. کارگردانی و جو فیلم‌های او هم بر روی هنرهای رزمی و هم بر روی فیلم‌های رزمی چه در هنگ کنگ و چه در بقیه جهان تاثیر گذاشت.

لی به یک چهره نمادین تبدیل شد به خصوص برای چینی‌ها، زیرا در فیلم‌هایش به عنوان افتخار ملی برای چین و ملی‌گرایی چینی ظاهر شد.^[۲]

بروس لی از ۱۳ سالگی شاگرد ییپ من استاد وینگ چون کونگ‌فو شد. پس از ورود به آمریکا آموزش هنر رزمی خود با نام جان فن کونگ‌فو را آغاز کرد. او هرچند در وینگ چون آموزش دیده بود اما به پیروی از یک سبک اعتقاد نداشت و معتقد به استفاده از بهترین تکنیک‌ها از سبک‌های مختلف رزمی بود.

مراحل اولیه زندگی

بروس لی در ۲۷ نوامبر سال ۱۹۴۰ ساعت اژدها بین ساعت ۷ تا ۹ صبح در سال اژدها طبق تقویم طالع‌بینی چینی در یک بیمارستان چینی در محله چینی‌های سانفرانسیسکو به دنیا آمد.^[۳] پدرش لی هو چون (Lee Hoi-Chuen) (李海泉) چینی بود. مادر کاتولیکش گریس هو یک چینی آلمانی تبار بود.^{[۴][۵][۶][۷][۸][۹]} وقتی بروس لی سه ماه داشت والدینش به هنگ کنگ برگشتند

تاریخچه کونگ فو با ورود بودیهارما و یا به گفته چینی ها تامو از هند به معبد شائولین چین آغاز می گردد .در ضمن معبد شائولین در ایالت هوتان قرار دارد و هنرهای رزمی موجود دنیا از این مکان سر چشمه گرفته است . راهب تامو که مشغول تعلیمات مذهبی به جوانان ( راهبان ) معبد بود . با توجه به حالات جسمی و روحی آنها شروع به ابداع 18 حرکت فیزیکی کرد . که بعدها همین حرکات جزئی از درسها و و تعلیمات آنها قرار گرفت و اساس هنر های رزمی کونگ فو ( بوکس چینی ) از اینجا شروع شد .

بعدها شاگردان راهب توانستند . این حرکات را خوبی بیاموزند و شروع به گسترش این هنر کنند و مدت کوتاهی معبد شائولین خواستگاه کونگ فو شد و این هنر زیبا کم کم در معابد دیگر نفوذ کرد و بعدا از سالیانی دراز بر اساس بوکس معبد شائولین سبکهای دیگری از کونگ فو پدید آمد که سراسر چین رواج یافت و هنر ملی این کشور شد .

امروز می توان کونگ فو را در پارکها ، معبد ، باشگاها و تمام اماکن عمومی و خصوصی مشاهده کرد . مخصوصا صبح های زود در هوای پاک و فضاهای زیبا و دلنشین .البته ناگفته نماند که ورزشیرا که چینی ها صبح های زود تمرین می کنن شیوه ای از کونگ فوی نرم می باشد که به ( تای چی چون ) معروف است .

آموزش جیت کان دو در سه مرحله مقدماتی، متوسط و پیشرفته صورت می‌گیرد که هنرجویان آن را در ۱۰ مرحله طی می‌کنند تا به عنوان تکنسین ۱ که تقریباً شبیه دان ۱ است شناخته شوند.

در طول این مدت لباس آن‌ها شامل شلوار سیاه و تی شرت است که رنگ تی شرت طی این مراحل تغییر می‌کند و با هر مرحله‌ای یک آرم «یین و یانگ» بر روی لباس او اضافه می‌شود. تعداد این آرم‌ها درجه جیت کان دو کار را نشان می‌دهد. هنرجو پس از رسیدن به مرحله تکنسینی می‌تواند کت بروس لی را به تن کند.^[۱]

جیت کان دو:یکی از ورزش‌های رزمی سرزمین چین است که توسط بروس لی، کونگ فوکار و هنرپیشه معروف سینما پایه گذاری شد.

بیشتر تکنیک‌های جیت کان دو براساس هنر رزمی وینگ چون کونگ‌فو طراحی شده‌است، چرا که بروس لی تمرینات کلاسیک رزمی خود را در هنگ کنگ زیر نظر استاد ییپ من استاد بزرگ این سبک انجام داده‌بود.

مشت واره - متتو[ویرایش]

1. هلال قرمز بالای مُشت نشان دهنده فلسفه خون کونگ‌فو یعنی مبارزه تا آخرین قطره خون در راهآزادی انسان‌ها می‌باشد.
2. مشت در میان دایرهٔ سیاه، نشان دهندهٔ قیام از دل تاریکی‌ها و پلیدی‌هاو همهٔ آن‌چه که انسان امروز از خود بیگانه کرده ودر بند کشیده‌است. همچنین مشت نشانه تجاوز نمی‌باشد، بلکه حالت دفاعی دارد که از شکل آن نیز مشخص است.
3. هلال سفید زیر مشت نشان دهندهٔ نژاد سفید ایرانی است.
4. کرهٔ جهان زیر مشت و نقشهٔ ایران در وسط کره به‌عنوان پایگاه کونگ‌فو توآ در جهان مشخص شده‌است.

این آرم روی سینه طرف چپ قرار می‌گیرد که مشت نماد حفاظت از قلبی است که طپش آن صدای فکر همراه است

مراسم ويژه اي كه به نام مراسم خون در كونگ فوتوآ مي باشد كه طي آن همراهان شايسته ، بايسته مي دانند كه خون خويش را به پاس احترام به خون شهيدان راه حق و تداوم بخشيدن به آن بر روي اوتايمي ريخته و سرخي آن را با رنگ سرخ اوتايمي مظهر خون قهرمانان و تاريخ سازان هميشه زنده در هم آميزند . اوتايمي مظهر استقلال وطن و خطوط خونين رنگ محيطش به مثابه مرزهاي غرق در خون ميهن مي باشد و معتقديم كه اگر كسي براي اوتايمي معبدش خون مي دهد براي وطنش جان خواهد داد .

اي همراه از اهداي خون به اوتايمي تا اهداي جان در راه وطن و از حراست از اوتايمي تا حراست و پاسداري از وطن بيش از دوگام نيست .

گامي به سوي خود و گامي در پيشگاه انساني

خط یک ( آناتوآ )[ویرایش]

آناتوآ به معنای تو به معنای من مساوی تو و تو مساوی من و من و تو به معنای شاهین نمای ترازوی جهان تن و روان و گوهر بودگی انسان و کشف سلسله زمان و نفوذ به مرز دانایان و آگاهی به آزادی انسان ، آناتوآ با 515 تکنیک و ترکیب و عکس العمل سازی و خاصیت های هندسی و خلاف حرکت بدنی در مسیر عالم ذرات است .

خط دو ( آتادو )[ویرایش]

تادو به معنای اسرار خلقت است ؛ اسرار خلقت یا هستی است و یا نبرد به ترکیب نیستی است . آتادو با 317 تکنیک و ترکیب و عکس العمل سازی و خاصیت های خلاف موجی به منظور برگردان عالم ذرات و اندیشه حیات است .

شالبند سفید[ویرایش]

اولین شال کونگ فو توآ شال سفید به نشانه آمادگی و ورود به معبد انشاء برای خودسازی؛

شالبند سبز[ویرایش]

دومین شال کونگ فو توآ شال سبز یا روییدن در فضای فیزیکی؛

در اصل لباس کونگ‌فو توآ، تفاوت ساختاری خاصی با لباس کونگ‌فو ندارد ولی در مجموع لباسی که در این هنر به‌کار می‌ رود از شرایط خاصی برخوردار است. از استحکام و دوام زیادی برخوردار بوده و تامین کننده میدان حرکتی دست، پا و تنه می‌باشد.

پیراهن ساده و معمولی که تمام قسمت‌های بدن را می‌پوشاند و از هدر رفتن انرژی بدن جلوگیری می‌کند، معمولاً از جنس نخی و الیاف طبیعی است تا عرق بدن را جذب کند. کمرشلوار کونگ‌فو چنان طراحی شده که مهره‌های قوس کمری ستون مهره را محافظت می‌کند (درهنگام وارد شدن نیرو و فشارهای زیاد از لغزیدن مهره‌ها به روی هم وآسیب دیده گی آنها جلوگیری می‌کند) و در قسمت مچ پا نیز شلوار کونگ‌فو عضلات و زردپی‌های مچ پا را محکم نگه می‌دارد و از آسیب دیدگی آنها جلوگیری می‌کند.

مایگاه یکم[ویرایش]

دانش فیزیولوژی (فعالیت بدنی انسانی).جسم پایگاه تن که خاصیت جذب و درک آن بر اسرار هندسی و تولید انرژی و لمس امواج در آزمایشگاه بسیار عظیم بدن انسان است . فرهنگستان تن ( کونگ فو توآ ) متکی بر ۷۳۰۰۰ تکنیک و ترکیب و عکس العمل سازی نیروهای فیزیکی و فیزیولوژی بدن انسانی بر معادلات ریاضی و توان سازی تا  حدومرز جنگاوری به کشت این دنیای ناشناخته همچون راز کهکشان تا ذره ای پیش رفته و درک اسرار فیزیک انسانی در کاوشیم و در جهان بودها به زیباترین توان تن به ره آیین مهر بقاء بکوشیم .

مایگاه دوم[ویرایش]

انشاء پزشکی درکی بر احوال موجودات زنده و تفکری بر ارزیابی تن از طریق طب سوزنی علم الحصاب فیزیولوژی ( ماده و انرژی ) خاصیت فیزیکی و شیمیایی متکی بر محاسبات ریاضی بر بنیان کاوشی نو و ره گرایی در بازتاب جهان ماده ( خاصیت جرمی ) و روانگرایی ( سرعت تا بی جرمی ) بر روند آموزشی و اساس دانشکده ره نمودن است .

بعد از تلاش‌های بسیاراساتید و مربیان و همچنین فدراسیون توآ در ایران اولین مجموعه با نام ووکا با حضور ۲۵ کشور تشکیل شد که بعد از حدود ۱ سال نامش به ووتا تغییریافت. در اولین حرکت سازمان جهانی توآ، برگزاری اولین دوره کلاسهای بین‌المللی داوری و مربیگری بود که از تمام کشورهای عضو برای حضور در این کلاس‌ها شرکت کردند. طولی نکشید که کشورهای عضو به بیش از ۵۰ کشور از ۵ قاره جهان رسید. سپس با برگزاری اولین دوره مسابقات جهانی توآ با حضور ۴۵ کشور علاقه و قدرت روز افزون توآ در بین جوامع جهانی یک بار دیگر شکوفا شد. ورزش رزمی توآ که بر گرفته از فرهنگ و سنت ایرانیان، پارسیان و دیگر اقوام ها ایرانی می‌باشد، متعلق به ایرانیان است و هیچ ارتباطی به کونگ فو چینی ندارد و تمام الفاظ آن از زبان پارسی سره گرفته شده‌است.

کونگ‌فو توآ یک هنر رزمی ایرانی و یکی از سبک‌های ورزش کونگ‌فو است که بر بدن و روان سالم‌تر تاکید می‌کند.^[۲] این ورزش با بهره‌گیری از تجربه استاد ابراهیم میرزایی در زمینه‌های رشته‌های مختلف رزمی و جنگ‌های چریکی، در سال ۱۳۵۱ با این نام بنیان‌گذاری و پس از گذراندن مراحل آزمایشی در باشگاه سرباز (پهلوی سابق) فعالیت رسمی خود را با تاسیس دانشکده انشاء تن و روان در سال ۱۳۵۲ آغاز نموده‌است.^[۳]